De risico's in het werk die aanleiding geven tot psychische klachten, zoals werkdruk, tijdsdruk, stress, nemen alsmaar toe. Dat de werkstress alsmaar blijft toenemen, wordt bevestigd door alle onderzoeken. Wellicht het meest bekend is het onderzoek van Dr. Swinnen bij 38.000 Vlamingen. De redenen variëren. Waar het vroeger vooral ging om overwerk, deadlines, verloning, liggen de voornaamste oorzaken volgens dit onderzoek nu eerder bij de organisatie en bij de werkrelaties met collega's en chef.
Ook uit de cijfers van het Brusselse Brugmann ziekenhuis blijkt dat steeds meer mensen te kampen hebben met stress. Vorig jaar ontving de stresskliniek van het Brusselse Brugmann ziekenhuis 220 aanvragen voor nieuwe consultaties. In 2005 waren er dat nog 150, zo schrijft Sud Presse dinsdag 23 januari 2007. Tachtig procent van de mensen die zich tot het centrum wenden, kampt met overbelasting als gevolg van moeilijkheden op het werk. Volgens professor Philippe Corten gaat het "van kwaad naar erger met de werkorganisatie". De zaken die de meeste stress veroorzaken op het werk zijn de druk (75 procent), de frustraties (61 procent), veranderingen en een slechte sfeer. Tussen 2003 en 2005 zag de Stresskliniek ongeveer 500 mensen.
Deze problematiek is niet typisch voor België. In Nederland bv. gaat het meeste onderzoek over het fenomeen burnout. Vooral vrouwen in de hoogste beroepsgroepen hebben er last van. Van de vrouwen die hooggeschoolde hoofdarbeid verrichten, kampt 15% met burnout klachten. Van de mannen heeft rond de 9% burnout klachten. (bron: Centraal Bureau voor de Statistiek)
Deze psychische klachten, zoals overspannenheid, surmenage, burnout, ten gevolge van de moderne werkomstandigheden, zijn vaak oorzaak van langdurig werkverlet. De werkhervatting blijkt vaak zeer moeizaam met hoge kans op herval.
Dit werkverlet kost de bedrijven en de gemeenschap handenvol geld. Bovendien is de groep die het meest door deze problematiek getroffen wordt, zeer waardevol voor ondernemingen, zeker in de KMO waar het potentieel aan medewerkers met hooggeschoolde hoofdarbeid over het algemeen schaars is.
Dit werkverlet zet vaak een kettingreactie in gang, vermits het hier meestal verantwoordelijke functies betreft, waarvoor een gedegen kennis van het bedrijf is vereist, zodat het werk moet opgevangen worden door anderen in het bedrijf, waardoor de werkdruk, tijdsdruk, stress toenemen voor diegenen die het werk moeten overnemen.
Bovendien zijn de maatregelen hoofdzakelijk curatief. Er gebeurt pas iets als mensen reeds klachten hebben, zodat het werkverlet, en het verlies voor de ondernemingen en de maatschappij niet meer kunnen worden voorkomen. Nog te weinig ondernemingen laten hun leidinggevenden een cursus stressmanagement volgen. En als leidinggevenden al een dergelijke training volgen, dan gaat het om het leren van strategieën om de eigen stress te verminderen. De gemiddelde manager weet echter niet hoe hij overmatige stress kan herkennen in zijn organisatie of bij zijn medewerkers, en hij weet al helemaal niet hoe hij ermee om moet gaan, en nog minder hoe hij het probleem kan voorkomen.
Binnen deze curatieve benadering ligt de klemtoon bijna uitsluitend op traditionele medische behandelingswijzen. Terwijl meer en meer personen op eigen initiatief met succes een beroep doen op niet traditionele hulp: alternatieve, of beter: complementaire gezondheidszorg, natuurlijke geneeswijzen, het teruggrijpen naar gezonde leefgewoonten …
De werkdrukproblematiek hoort bij verschillende instanties in ondernemingen, die te vaak op een versnipperde manier hiermee bezig zijn: directe lijnmanagers, verantwoordelijken voor de veiligheid in de onderneming, hrm-beslissingnemers, mensen met medische verantwoordelijkheid, ... Dit bemoeilijkt in belangrijke mate een coherent beleid.
Over deze onderwerpen bestaat wel heel wat informatie en tal van organisaties en onderzoekers houden zich met deze fenomenen bezig. De informatie is echter zeer verspreid en versnipperd en niet of nauwelijks toegankelijk voor de betrokken doelgroepen.
